Οι προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης Μεσοποταμίας συνεχίζονται την Κυριακή 10 Νοεμβρίου, στις 19:30, με την γαλλική ταινία «Αταλάντη» (L’Atalante, Α/Μ,1934, Γαλλία, 89’) σε σκηνοθεσία Ζαν Βιγκό.
Σκηνοθεσία: Jean Vigo
Παίζουν: Dita Parlo, Jean Dasté, Michel Simon
Παίζουν: Dita Parlo, Jean Dasté, Michel Simon
Κυριακή 10 Νοεμβρίου στις 19:30, στο σπίτι της Μεσοποταμίας, Πλάτωνος 13, Μοσχάτο
Σχετικά με την ταινία:
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι ξεκινά το γαμήλιο ταξίδι του πάνω σε ένα ποταμόπλοιο, συντροφιά με έναν περίεργο γέρο-ναύτη, ένα παιδί και μερικές δεκάδες γάτες. Ο Βιγκώ, με την πρώτη και τελευταία του ταινία δημιούργησε μια από τις ιστορικότητες κινηματογραφικές στιγμές του προπολεμικού ευρωπαϊκού σινεμά, μια αυθεντικά λυρική, όσο και ωμα ρεαλιστική ματιά στον έρωτα, στις υποσχέσεις και τις ψευδαισθήσεις του, μια ανένταχτη, ποιητική και εφευρετική ταινία προορισμένη να γίνει θρύλος, η οποία κατάφερε να τον καθιερώσει ως θεμελιωτή του ποιητικού ρεαλισμού στο σινεμά.
Ρεαλιστικό κοινωνικό δράμα ή ρομαντική φαντασίωση; Απλούστατα μια μαγευτική βουτιά σ’ ένα μυστηριώδη, χαμένο κόσμο, που δεν ανήκει ούτε στο τότε, ούτε στο τώρα. Μια σαγηνευτική ταινία, μοναδική μεγάλου μήκους του Ζαν Βιγκό, ο οποίος πέθανε λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή της, χωρίς να τη δει ποτέ σε προβολή και δίχως να φαντάζεται ότι μέσα στις επόμενες δεκαετίες το έξοχα ποιητικό του δημιούργημα θα ψηφιζόταν ανάμεσα στα σημαντικότερα του παγκόσμιου σινεμά.
Η Αταλάντη περιλαμβάνεται στις ταινίες του κινηματογραφικού ρεύματος ποιητικός ρεαλισμός, που αναπτύχθηκε στον γαλλικό κινηματογράφο μεταξύ 1930 και 1945 από σκηνοθέτες όπως οι Ρενέ Σαρ, Ζαν Βιγκό, Ζαν Ρενουάρ, Μαρσέλ Καρνέ, Ζυλιέν Ντυβιβιέ και Ζακ Φεντέρ. Το όνομα «ποιητικός ρεαλισμός» αναφερόταν, στις απαρχές του, τόσο στα θέματα που πραγματεύονταν οι ταινίες όσο και τον τρόπο αποτύπωσής τους, η επιρροή του οποίου θα γίνει αισθητή στο φιλμ νουάρ. Ωστόσο, ο ποιητικός ρεαλισμός αντανακλά, πάνω απ’ όλα, μια πνευματική κατάσταση και έναν ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης και αναπαραγωγής της πραγματικότητας. Μια πραγματικότητα που παρουσιάζεται γυμνή, χωρίς τεχνάσματα, και που καταφέρνει να ξυπνήσει έναν βαθύ λυρισμό.
Συγκεντρώνουμε τρόφιμα, είδη καθαρισμού και προσωπικής υγιεινής για το καλάθι της Μεσοποταμίας.