Οι προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης συνεχίζονται την Κυριακή 15/12, με την αντιπολεμική ταινία «Full Metal Jacket»(Έγχρωμη, 116′, 1987, Ηνωμενο Βασίλειο και ΗΠΑ), του Στάνλεϊ Κιούμπρικ με τους Μάθιου Μοντάιν, Βίνσεντ ντ’ Ονούφριο.
Σχετικά με την ταινία:
Μια από τις θρυλικότερες πολεμικές ταινίες των τελευταίων δεκαετιών, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Gustav Hasford “The Short timers” του 1982, η ταινία εκφράζει την οπτική του Κιούμπρικ για την ματαιότητα του πολέμου στο Βιετνάμ και, παράλληλα, εμβαθύνει και στην απάνθρωπη εκπαίδευση των Αμερικανών πεζοναυτών. Το Full Metal Jacket αποδίδει γλαφυρά και ειλικρινά την μεταμόρφωση των νέων στρατιωτών σε μηχανές πολέμου.
Η ταινία διαιρείται σε 2 χρονικές περιόδους.
Η πρώτη παρουσιάζει μια ομάδα νεοσύλλεκτων που φτάνουν στο στο κέντρο εκπαίδευσης του νησιού Parris, στο οποίο ο λοχίας Hartman εφαρμόζει μεθόδους εξαιρετικής σκληρότητας, για να ισοπεδώσει την προσωπικότητα των στρατιωτών και να εξαφανίσει κάθε συναίσθημα και ηθικό φραγμό.
Η πρώτη παρουσιάζει μια ομάδα νεοσύλλεκτων που φτάνουν στο στο κέντρο εκπαίδευσης του νησιού Parris, στο οποίο ο λοχίας Hartman εφαρμόζει μεθόδους εξαιρετικής σκληρότητας, για να ισοπεδώσει την προσωπικότητα των στρατιωτών και να εξαφανίσει κάθε συναίσθημα και ηθικό φραγμό.
Ύστερα απ’ αυτό, οι σεκάνς στο Βιετνάμ είναι σχεδόν μια ανακούφιση. Εκεί, ο στρατιώτης Τζόκερ (Μάθιου Μοντίν), ένας στρατιωτικός δημοσιογράφος, χαλαρώνει λίγο, για να έρθει αντιμέτωπος αργότερα με ακόμα πιο τρελούς ανθρώπους – ένας πυροβολητής ελικοπτέρου, όταν τον ρωτούν πώς μπορεί να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά, δίνει μια ψυχρή απάντηση («Εύκολα, δεν χρειάζεται να σημαδέψεις πολύ»), ενώ ένας συνταγματάρχης παρατηρεί: «Παιδί μου, το μόνο, που ζητώ από τους πεζοναύτες μου είναι να υπακούν στις εντολές μου σαν να ήταν ο Θείος Λόγος».
Η ταινία κορυφώνεται με τη μάχη στα ερείπια της πόλης Χιου, όπου η διμοιρία του Τζόκερ συναντάει μια γυναίκα Βιετκόνγκ. Κανείς δεν κερδίζει και οι πεζοναύτες αποσύρονται μέσα στη νύχτα τραγουδώντας το μουσικό θέμα του Μίκυ Μάους Κλαμπ. Μόνο ο Κιούμπρικ θα τολμούσε να φερθεί έτσι στον Ντίσνεϋ.
Συγκεντρώνουμε τρόφιμα, είδη καθαρισμού και προσωπικής υγιεινής για το καλάθι της Μεσοποταμίας.