Ο κόσμος βρίσκεται σε μια στιγμή που ο συντηρητικός λόγος και η ακροδεξιά δυναμώνουν όλο και περισσότερο, επαναφέροντας στο προσκήνιο μισογυνικές και αντιφεμινιστικές συζητήσεις. Τι κι αν η χώρα μας έχει κάνει νομοθετικά βήματα, έχει θεσπίσει την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, το σύμφωνο συμβίωσης και πρόσφατα το δικαίωμα γάμου των ομόφυλων ζευγαριών; Στον δημόσιο διάλογο επανέρχεται η αμφισβήτηση δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός μας.
Ένα ζήτημα που επανέρχεται συχνά στον δημόσιο διάλογο είναι ο περιορισμός ή και η απαγόρευση των αμβλώσεων. Κόμματα της Βουλής, η Ιερά σύνοδος, δημοσιογράφοι κλπ όλο και πιο επιτακτικά αμφισβητούν το δικαίωμα στην άμβλωση σε περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Με «δούρειο ίππο» το δημογραφικό και με ιδεολογήματα του τύπου «έκτρωση ίσον φόνος» αμφισβητούνται θεμελιώδη δικαιώματα των ατόμων με μήτρα στα σώματά τους.
Η ευθύνη για τη μείωση των γεννήσεων επιρρίπτεται στις γυναίκες, ενώ αγνοούνται οι πραγματικοί λόγοι: επισφάλεια στην εργασία, ελαστικοποίηση των μορφών απασχόλησης, υψηλό κόστος στέγασης, τροφής, ενέργειας και ιδιωτικών δαπανών για την υγεία, ελλείψεις σε παιδικούς σταθμούς και υποδομές για εργαζόμενους γονείς. Οι ίδιοι που επικαλούνται το δημογραφικό πρόβλημα αρνούνται να δώσουν ιθαγένεια σε εκατοντάδες παιδιά προσφύγων και μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα, φοιτούν στα ελληνικά σχολεία και έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα. Ενώ χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για την «αγέννητη ζωή», αναπαράγοντας έναν αντικοινωνικό βιολογισμό, άλλα παιδιά αντιμετωπίζονται ως εισβολείς και πνίγονται σε βάρκες στη Μεσόγειο.
Από την άλλη, είναι γεγονός ότι ο ετήσιος ετήσιος αριθμός των αμβλώσεων στη χώρα μας είναι πολύ υψηλός (150.000). Όμως οι ίδιες ομάδες που ισχυρίζονται τα παραπάνω είναι αντίθετες με την εισαγωγή στο εκπαιδευτικό σύστημα μια ολοκληρωμένης συμπεριληπτικής σεξουαλικής εκπαίδευσης. Η Φινλανδία κατέγραψε μείωση 66% στις εφηβικές αμβλώσεις μεταξύ 2000 και 2023, αποδίδοντας τη μείωση στην προσφορά δωρεάν αντισύλληψης στους εφήβους και στην υποχρεωτική σεξουαλική εκπαίδευση στα σχολεία.
Αντί λοιπόν, να στηρίζεται η έγκυος γυναίκα, αυτή που επιθυμεί ή δεν επιθυμεί να γεννήσει, σε όλα τα στάδια, με πρόσβαση σε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, την ιατρική φροντίδα, τη συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη, στιγματίζεται και της αφαιρείται το δικαίωμα γνώμης και ελεύθερης απόφασης για το σώμα της.
Οι γυναίκες επωμίζονται δυσανάλογα το βάρος αυτής της κρίσης με θυσίες στην προσωπική τους εξέλιξη, τον ελεύθερο χρόνο, με απλήρωτη και άτυπη εργασία. Ενδεικτική της υποκρισίας είναι και η κρατική αδιαφορία για τα παιδιά και τις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας, για τα θύματα βιασμού, για θύματα ομοφοβικής ή τρανσφοβικής βίας. Οι δομές στήριξης των θυμάτων, έχουν πολλές ελλείψεις, ενώ και η απονομή δικαιοσύνης εξακολουθεί να είναι χρονοβόρα και συχνά τραυματική για τα ίδια τα θύματα.
Στο σώμα μας έχουμε δικαίωμα μόνο εμείς!
Να προστατεύσουμε τα παιδιά και τις γυναίκες που έρχονται από εμπόλεμες περιοχές, να ζήσουν με ασφάλεια στη χώρα μας!
Γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ+, προφύγισσες, μετανάστριες, ανάπηρα άτομα παλεύουμε για ίσα δικαιώματα!
Συμμετέχουμε στη φεμινιστική διαδήλωση
Σάββατο 8 Μάρτη στη 1:00μ.μ. πλατεία Κλαυθμώνος
Προσυγκέντρωση: 12:30 Σταθμός Μοσχάτο